Leefmilieu

Leefmilieu is een van de vijf pijlers van de Agenda 2030 en haar duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG’s) en neemt ook meer en meer een centrale rol in binnen de Verenigde Naties. Hieronder volgt een korte inleiding van dit beleidsthema.

Beheer van chemische producten

Chemische stoffen kunnen een bedreiging vormen voor de natuur en de mens.
  1. Laatst bijgewerkt op

Chemische stoffen kunnen onder meer kanker veroorzaken, inwerken op de hormoonhuishouding of het zenuwstelsel aantasten. Mondiale verdragen regelen onder meer het gebruik en het uitfaseren van gezondheid bedreigende en moeilijk afbreekbare chemische stoffen als persistente organische polluenten of van stoffen die de ozonlaag aantasten.

Verschillende multilaterale verdragen regelen het gebruik van chemische stoffen zoals het Verdrag van Stockholm voor persistente organische polluenten (POP’s), het Verdrag van Rotterdam voor het voorafgaand informeren bij transfers van bepaalde chemische stoffen en het Baselverdrag inzake transfers van afval. De laatste jaren werd de samenwerking tussen deze verdragen versterkt en tracht men tot meer synergieën te komen. Het Montreal-protocol moet het gebruik van stoffen die de ozonlaag aan te tasten beperken. Het Minamata-verdrag wil het gebruik van kwik tot een minimum te herleiden en  de bestaande voorraden kwik verantwoord opruimen.

Andere stoffen waarvoor bijzondere aandacht bestaat zijn lood en cadmium, asbest en nano materialen. Binnen de afvalproblematiek is speciale aandacht voor elektronisch afval en de problematiek van sloopschepen. De laatste jaren staan plastics hoog op de agenda met onder meer de impact ervan op ecosystemen als de oceanen. De vergadering van de UN Environment Assembly begin 2022 gaf het startsein om over te gaan tot onderhandelingen over een verdrag rond plastics met aandacht voor de volledige levenscyclus.