Ereconsul Anne Deconinck in Boston: “Ik geniet ervan interessante Belgen te ontmoeten”

Anne Deconinck heeft een drukke job in Boston (VS) maar toch wilde ze er ereconsul worden. Ze onderhoudt contacten met haar landgenoten en vormt een schakel met het consulaat-generaal in New York. “Ik ontmoet graag mensen en vind het leuk om met Belgen naar iets Belgisch te gaan kijken.”

Anne Deconinck voelde van jongs af aan een aandrang om in het buitenland te wonen. Zo trok ze op haar 18^de al – in 1988 - naar het Verenigd Koninkrijk (VK) om er biochemie te studeren. Nadat ze een doctoraat behaalde in Oxford, kon ze met een Fulbright-beurs een postdoc doen aan de Harvard Medical School in Boston. En na een intermezzo van 2 jaar in het VK vestigde ze zich definitief in de regio van Boston. Vandaag woont ze in Somerville, een voorstad van Boston.

Omgaan met mensen

Aanvankelijk ging ze er aan de slag in MIT (Massachusetts Institute of Technology), één van de meest prestigieuze technische universiteiten ter wereld. Ze werkte er onder meer voor het Koch Institute for Integrative Cancer Research, een uiterst productieve onderzoeksinstelling die kanker onderzoekt via uiteenlopende disciplines (biologen, ingenieurs, ICT-experten…). Later kon ze overstappen naar Dragonfly Therapeutics, een biotech start-up die de kracht van het immuunsysteem benut om medicamenten te ontwikkelen tegen onder andere kanker en auto-immuunziekten.

Van het pure labowerk stapte ze algauw af. “Ik ga vooral graag om met mensen”, vertelt ze vanuit Waltham. “Vandaar dat ik meer administratieve en communicatietaken op mij nam. Zo sta ik momenteel in voor de rekrutering van personeel, ik stel persberichten op, verzorg onze sociale media, onderhoud de relaties met de Scientific Advisory Board en zo meer.”

Ereconsul in Boston

Precies die voorliefde om met mensen om te gaan en mensen te helpen, trok haar over de streep om ereconsul te worden. “Bij MIT ontving ik geregeld buitenlandse delegaties met ministers, ambassadeurs en zo, ook van Flanders Investment & Trade (FIT), het Vlaamse handelsagentschap”, begint ze haar relaas. “Ik kan namelijk vrij goed wetenschappelijke zaken aan niet-wetenschappers uitleggen. Voor FIT was het leuk dat een Belgische de rondleiding verzorgde.”

In 2018 keerde de Belgische ereconsul in Boston terug naar België. “Toen suggereerde het FIT aan het consulaat-generaal in New York dat ik misschien een goeie kandidate was. Ik dronk een koffietje met de toenmalige consul-generaal Cathy Buggenhout maar mijn eerste reactie was: daar heb ik geen tijd voor.”

Maar Deconinck bedacht zich. “Het was net nieuwjaar en ik had me voorgenomen om meer contact te zoeken met de Belgen in de regio. Ik voel immers een grote affiniteit met mijn landgenoten, niet alleen omdat ze Belg zijn maar ook omdat ze eenzelfde migratiegeschiedenis kennen. En een functie als ereconsul mag dan al onbezoldigd zijn, het biedt een unieke gelegenheid om anderen te ontmoeten! Dus hapte ik toch toe.”

Geen strikt consulaire taken

En effectief, Belgen ontmoeten behoort tot één van haar kerntaken. “Aanvankelijk organiseerde ik af en toe een bijeenkomst met de Belgen, maar dan moest ik daar een plek voor vinden en zo. Tegenwoordig houden we nauw contact via whatsapp en gaan we regelmatig iets drinken in een café. Voor de oudere Belgen en mensen met kinderen ligt dat wat moeilijker, maar als de consul-generaal erbij is of prinses Astrid, dan komen ze wel! Er is ook een super sympathieke dame die elk jaar op 21 juli een barbecue organiseert in haar tuin.”

Deconinck kent “haar” Belgen dus vrij goed, ideaal om als aanspreekpunt te fungeren voor allerlei vragen. Al voert ze geen strikt consulaire taken uit. “Paspoorten of visa geef ik zelf niet af”, verduidelijkt ze. “Voor een visum stuur ik hen door naar New York. En als een paspoort vervallen is, zeg ik hen dat er eenmaal per jaar een flying consul langskomt waarna ze het per post kunnen regelen. Het is ook al voorgevallen dat ouders me bellen omdat hun kind niet afgestapt is van het vliegtuig. Dan zoek ik dat uit. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat het visum niet in orde was. In principe kunnen ze me ook contacteren als er iemand in een ziekenhuis ligt, maar gelukkig is dat nog niet gebeurd.”

Met minister Lahbib bij de gouverneur

De covidperiode was uitzonderlijk druk. “Ik kreeg massa’s e-mails van Belgen die naar huis wilden en nadien naar de VS wilden terugkeren, of van Amerikanen die in België familie wilden bezoeken. Ik had telefoongesprekken met huilende mensen die niet naar huis konden waar hun grootouders op sterven lagen. Maar veel kon ik niet doen, althans niet voor hen die geen dubbele nationaliteit hadden.”

Geregeld komt er een vraag vanuit het consulaat-generaal in New York. “Welke Belgen kunnen we uitnodigen om die delegatie te ontmoeten? Welke bedrijven zijn interessant om te bezoeken? Al is de huidige consul-generaal zo actief, dat hij allicht al meer Belgen kent dan ik”, zegt ze lachend.

Niet alleen kent ze de academische en bedrijfswereld in Boston goed, ook in het politieke milieu heeft ze haar contacten. “Het International Affairs Office van de burgemeester van Boston houdt via whatsapp en e-mail nauw contact met de buitenlandse vertegenwoordigers in de regio en nodigt ons vaak uit. Toen minister Lahbib op bezoek was, hebben de consul-generaal en ik haar vergezeld bij haar ontmoeting met de gouverneur. Bovendien heb ik 1 à 3 keer per jaar de gelegenheid om de andere buitenlandse consuls en ereconsuls te ontmoeten, op uitnodiging van de burgemeester van Boston maar ook van Harvard University en zo.”

Stromae en Lost Frequencies

De Belgische ambassade in Washington organiseert een paar keer per jaar een conferentie voor de Belgische consuls en ereconsuls via Zoom. “Om de 1 à 2 jaar gebeurt dat in fysieke aanwezigheid. Tot nu toe is het me nog maar een keer gelukt om te gaan, met name in april 2019. Dat was in Washington waar ik ingezworen werd als ereconsul. Zo’n vergadering duurt 2 dagen. Met mijn job is het niet altijd makkelijk om 3 dagen verlof te nemen. Misschien lukt het dit jaar wel, in Atlanta.”

Anne Deconinck is er in elk geval niet rouwig om dat ze toch heeft toegehapt. “In mijn functie als ereconsul heb ik al heel interessante Belgen ontmoet – onder meer uit de biotech- en farmawereld – en daar doe ik het voor. Ik vind het ook heel leuk om met Belgen naar iets Belgisch te gaan kijken.”

Zo heeft ze goede herinneringen aan de concerten van Stromae en Lost Frequencies. “Soms bekijken we in groep een Belgische film op een filmfestival. Ik nodig de mensen uit en we gaan dan eerst iets drinken. Weet je, we hebben als Belg echt wel reden om fier te zijn op onze prestaties. Toen ik in het VK woonde, vonden ze het daar onmogelijk dat er 10 beroemde Belgen zouden zijn. Maar nu weet ik beter: er zijn ontzettend veel interessante Belgen. In het Museum of Fine Arts in Boston hebben ze een mooie collectie kunst uit de Lage Landen. 2 koppels – onder wie 1 Belg – hebben er veel werken geschonken. Ik trek er graag naartoe met een delegatie.”