Yoga en meditatie tijdens quarantaine

Op 8 maart kwam ik met mijn Albanese vriend aan in India. We wilden er een opleiding in ayurveda - de aloude Indische geneeswijze - en yoga volgen, met name in een ashram in het dorpje Nedungalam (Kerala). De ashram - Maithrimandir genaamd of ‘huis van de vriendschap’ - is schitterend omgeven door groen en binnenwateren.

Al op 10 maart werden we er als toerist in quarantaine geplaatst. Regelmatig controleerden de lokale autoriteiten of de quarantaine wel correct verliep. Het nieuws over de pandemie in België en in de wereld volgden we op internet, maar ook via onze uitwisselingen met familie en vrienden via Messenger en WhatsApp.

Gedurende de eerste maand volgden we gewoon onze opleiding, samen met een groep Fransen. Toen die vertrokken, bleven we maar met 3 toeristen over. Als plaatselijk personeel waren er enkel de centrumverantwoordelijke Sarvatma, de kok Rajee en de supervisor Jay. We deden aan yoga en meditatie, verzorgden een groentetuin en deelden voedsel uit aan de dorpelingen.

Ondanks de quarantaine voelde ik me supergoed in de ashram. Maar mijn vriend was veel ongeruster. Hij maakte zich veel zorgen dat de situatie mogelijk kon verergeren. Daarom besloten we toch terug te keren. Alleen, er was geen (Europese) vlucht beschikbaar, en al zeker niet voor mijn vriend die de Albanese nationaliteit heeft, hoewel met een Griekse verblijfsvergunning.

Eind maart heeft een vriendin in de ashram ons in contact gebracht met het Belgische consulaat-generaal in Chennai. Ik heb me ingeschreven op Travellers Online, de databank voor Belgische reizigers van de FOD Buitenlandse Zaken, en heb een mail gestuurd.

Gelukkig hadden we contact met het Belgische consulaat-generaal! Want mijn vriend kreeg geen hulp van de Albanese ambassade en in het begin ook niet van de Griekse. Zelf ben ik vooral in contact geweest met de consul-generaal zelf, “Monsieur Mark” zoals ik hem noemde. Ik heb hem wel nooit ontmoet, alles verliep per mail en per telefoon.

Op 5 mei meldde het consulaat-generaal ons dat er op 8 mei een vlucht was vanuit Bangalore naar Parijs, georganiseerd door Frankrijk. Maar de Franse ambassade ging er eerst niet mee akkoord dat wij tweeën aan boord zouden gaan. Dankzij “Monsieur Mark” lukte het uiteindelijk wel.

Om in de luchthaven van Bangalore te raken, hadden we wel een trip van 800 kilometer voor de boeg. Gelukkig konden we rekenen op twee supersympathieke chauffeurs die de verantwoordelijke van de ashram persoonlijk kende. We waren erop voorzien dat de reis lang kon duren en vertrokken op 7 mei al om 6u30.

Er volgden effectief veel controles: van ons paspoort, maar ook van onze machtiging om de staat Kerala te verlaten, onze medische attesten én onze lichaamstemperatuur! Na een tocht van 14 uur bereikten we Bangalore om 20u30. Ruim op tijd voor onze vlucht van 1u30 de volgende ochtend. Het was misschien een vermoeiende rit, maar ter compensatie genoten we van ronduit adembenemende landschappen!

Onderweg bleven we steeds in contact met de consul-generaal, en we meldden hem ook dat we aangekomen waren. Op de luchthaven heeft de Franse ambassade niets voor ons gedaan, alles verliep via het Belgische consulaat-generaal.

Hoewel we reisden in een land in lockdown, was de sfeer op de luchthaven in Bangalore heel sereen. Wel moesten we strikt de “sociale afstand” van 1,5 meter respecteren en een mondmasker dragen. Op het vliegtuig zelf waren alle plaatsen bezet, er was dus geen afstand tussen de passagiers. Gelukkig had ik 2 plaatsen kunnen reserveren voor ons tweeën, zodat we toch min of meer gescheiden zaten. We namen zelf het initiatief om onze maskers aan te houden en regelmatig onze handen te desinfecteren.

Zo zijn we zonder problemen op de luchthaven Charles De Gaulle in Parijs geraakt. Daar scheidden onze wegen. Mijn Albanese vriend had immers geen toegang tot het Belgische territorium en moest naar Kreta, een lange trip. Hij kwam er aan op 12 mei, terwijl ik op 9 mei in Zaventem arriveerde. Van daaruit nam ik een taxi naar huis.

Ik kijk terug op mijn avontuur als een boeiende ervaring. En ik was echt opgetogen om te kunnen samenwerken met “Monsieur Mark”. Hij heeft ons geval heel toegewijd opgevolgd. We kunnen het consulaat-generaal alleen maar hartelijk feliciteren!!