Reizen naar Tanzania: Reisadvies

Bijzondere gezondheidsrisico's

Inentingen

Zie deze pagina van het Instituut voor Tropische Geneeskunde.

Gele koorts

Voor Tanzania wordt vaccinatie tegen gele koorts aanbevolen.

Vaccinatie tegen gele koorts is voor Tanzania niet verplicht tenzij je in de 7 dagen voordat je Tanzania binnenkomt in een gele koorts land bent geweest. Dit geldt ook als je een overstap hebt gemaakt en langer dan 12 uur in het betreffende gelekoortsland bent geweest. Hoewel niet verplicht, kan het voorkomen dat de Tanzaniaanse autoriteiten reizigers vragen om een vaccinatiebewijs van gele koorts te tonen.

Denguekoorts

Denguekoorts is endemisch in Tanzania. Dengue wordt overgedragen door beten van geïnfecteerde muggen. Symptomen zijn acute hoge koorts, spierpijn, hoofdpijn en mogelijks huiduitslag. Omdat dengue gevaarlijk kan zijn en in sommige gevallen zelfs dodelijk, is het belangrijk om bij de vaststelling van deze symptomen onmiddellijk een arts te raadplegen. U dient zich steeds preventief tegen muggen te beschermen. Er bestaat momenteel geen behandeling tegen de infectie. Denguekoorts komt zowel in de steden als op het platteland voor

 
Malaria

Malaria is endemisch in Tanzania. Het is ten stelligste aan te raden onder een muggennet te slapen, een muggenwerend product met DEET te gebruiken en een profylactisch middel in te nemen voor korte verblijven. In functie van uw gezondheidstoestand, zal uw arts u de gepaste behandeling voorschrijven.

 
Reizigersdiarree

Maatregelen ter preventie van reizigersdiarree zoals handen wassen en drinkwater ontsmetten, zijn essentieel. Ter behandeling van de diarree is het voorkomen of behandelen van dehydratatie primordiaal. Ter preventie van dehydratatie kan gebruik gemaakt worden van speciale zoutoplossingen, bij de apotheek verkrijgbaar.

Cholera

Tijdens de twee regenseizoenen (van begin oktober tot eind november, en van begin maart tot eind mei) zijn er soms cholera-uitbraken in Tanzania. Cholera is een infectieziekte veroorzaakt door een bacterie. De ziekte wordt vooral overgebracht door vervuild drinkwater of voedsel. Veel voorkomende besmettingsrisico’s zijn het drinken van leidingwater en het eten van voedsel dat niet goed bereid is. Denk bijvoorbeeld aan fruit en groente dat met besmet water is gewassen. Drink geen water uit de kraan en let goed op waar u eet. Kijk voor meer informatie over cholera op de website van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).

Hiv/aids, TBC, hepatitis B en C

Het aantal seropositieven is in Tanzania hoog. Seksueel overdraagbare aandoeningen zijn er zeer verspreid. Het is absoluut noodzakelijk te zorgen voor voldoende bescherming.

Bilharziose

Blootsvoets wandelen of zwemmen in stilstaand water is af te raden.

 
Hoogteziekte

Wie de Kilimanjaro of ander hooggebergte wil beklimmen, moet zich bewust zijn van de gevaren van hoogteziekte. Het wordt aanbevolen om het Wanda-webplatform van het Instituut voor Tropische Geneeskunde te raadplegen.

 
Ebola en Marburg virus

Door een uitbraak in 2022 van het Ebola virus in Oeganda en de aanwezigheid van besmettingen met het Marburg virus in de noordwestelijke regio Kagera in Tanzania in maart 2023 hebben de Tanzaniaanse autoriteiten in samenwerking met de Wereldgezondheidsorganisatie controle- en preventiemaatregelen opgezet. Deze worden sinds 2 juni 2023 afgebouwd aangezien er geen nieuwe besmettingen werden vastgesteld.

Het Ebola en Marburg virus behoren beiden tot de familie van de filovirussen, zo genoemd vanwege de draadvormige structuur. Qua symptomen zijn ze nagenoeg gelijk en de twee virussen liggen genetisch dichtbij elkaar. Ze hebben dezelfde gastheren (vleermuizen) en komen voor in dezelfde regio (West-, Centraal en Oost-Afrika). Ebola is echter nog virulenter dan Marburg. Verdere informatie is beschikbaar op de website van het Tanzaniaanse Ministerie van Gezondheid en op volgende internationale websites: 

• Ebola: Info-Ebola, WHO, Instituut voor Tropische Geneeskunde, CDC
• Marburg: WHO, CDC

Het Ebola en Marburg virus worden overgedragen na rechtstreeks contact met het bloed of andere lichaamsvloeistoffen van geïnfecteerde personen of van wilde dieren. De symptomen van het virus omvatten onder meer koorts, spierpijn, malaise, hoofdpijn en keelpijn. In een volgend stadium kunnen huiduitslag en lever- en nierstoornissen optreden, alsook symptomen zoals bloedingen, braken en diarree.

Over de effectieve behandeling voor de ziekte bestaan nog geen wetenschappelijk sluitende praktijken. Momenteel treft de ziekte voornamelijk de lokale bevolking en gezondheidsmedewerkers. Personen die zich naar de getroffen landen wensen te begeven of er zich reeds bevinden, worden aangeraden om:

• de reisadviezen voor deze landen regelmatig te raadplegen;
• rechtstreeks contact met bloed, lichaamsvloeistoffen, lijken, of mogelijk besmette voorwerpen te vermijden;
• rechtstreeks contact met wilde dieren te vermijden en geen “bush meat” te eten;
• regelmatig de handen te wassen en toe te zien op een strikte lichaamshygiëne;
• de gezondheidsrichtlijnen van de lokale autoriteiten na te leven;
• zoveel mogelijk publieke plaatsen waar veel mensen zich verzamelen (zoals markten, grensovergangen en begrafenissen) te vermijden.