Geweld tegen vrouwen moet de wereld uit

Geweld tegen vrouwen is onaanvaardbaar en beknot elk streven naar gelijkheid, ontwikkeling en vrede. Toch werd de problematiek in 2020 nog ernstiger. De maatregelen om de COVID-19-pandemie in te dijken, met onder meer de beperking van de bewegingsvrijheid, leidden immers tot meer huiselijk geweld.

Terzelfdertijd vieren we In 2020 de 25^ste verjaardag van de Beijingverklaring van de VN over vrouwenrechten en de 20^ste verjaardag van de VN-Veiligheidsraadresolutie 1325 over Vrouwen, Vrede en Veiligheid (zie verder).

Ons land werkt momenteel aan een zesde ‘Nationaal Actieplan ter bestrijding van alle vormen van gendergerelateerd geweld’. Dat zal inzetten op de strijd tegen partnergeweld, vrouwelijke genitale verminking, gedwongen huwelijken en eergerelateerd en seksueel geweld.

Het actieplan ligt volledig in lijn met het (juridisch bindende) Verdrag van de Raad van Europa ‘inzake het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld’. België bekrachtigde dit zogenaamde ‘Verdrag van Istanbul’ in 2016. De Raad van Europa is een organisatie waarvan 47 Europese landen lid zijn, 6 niet-Europese landen zijn waarnemer. Ze legt zich vooral toe op mensenrechten, democratie en de rechtsstaat.

Het Verdrag van Istanbul focust op 4 domeinen: de preventie van geweld, de bescherming van slachtoffers, de vervolging van daders en de ontwikkeling van holistische beleidsmaatregelen.

Ook niet-leden van de Raad van Europa kunnen zich aansluiten. Vandaar dat onze diplomaten overal ter wereld ijveren voor een zo breed mogelijke bekrachtiging en uitvoering. En dat ondanks de tegenwind vanuit conservatieve hoek omdat het verdrag traditionele familiewaarden zou ondermijnen en LGBTI zou promoten.

België deelt graag zijn ervaring met het verdrag en geeft ruchtbaarheid aan succesvolle initiatieven. Zo installeerde ons land Zorgcentra voor Seksueel Geweld in Gent, Brussel en Luik waar slachtoffers van seksueel geweld 24/24 terecht kunnen.

Voorts zet ons land mee zijn schouders onder de uitvoering van de EU-richtsnoeren inzake geweld tegen vrouwen en de bestrijding van alle vormen van discriminatie tegen vrouwen.

Ook andere initiatieven van de internationale gemeenschap krijgen de volle steun. Zo staat ons land pal achter het mandaat van de Speciale Rapporteur van de VN inzake geweld tegen vrouwen.

België is tevens een actief pleitbezorger van de VN Veiligheidsraadresolutie 1325 inzake Vrouwen, Vrede en Veiligheid. Deze resolutie wil dat vrouwen, gelijkwaardig aan mannen, kunnen deelnemen aan de preventie en het beheer van conflicten, en aan vredes- en veiligheidsprocessen. Vrouwen en meisjes moeten ook beschermd worden tijdens (post-)conflictsituaties.

Ons land is een trouwe partner van UN Women, de VN-organisatie voor vrouwen. Het heeft ook sterk bijgedragen tot de totstandkoming van een conventie van de Internationale Arbeidsorganisatie over geweld en intimidatie (violence and harassment).

Ook de Belgische Ontwikkelingssamenwerking schenkt veel aandacht aan de problematiek, onder meer in een nota die de sociaal-economische gevolgen van de covid-pandemie wil verzachten. Een aantal ngo’s, actief in het domein, ontvangen steun, maar ook het Belgisch Ontwikkelingsagentschap (Enabel) voert projecten uit rond seksueel geweld. Zo testte Enabel in Congo met succes een holistische benadering uit. Slachtoffers kunnen er niet alleen rekenen op medische en psychologische opvolging, maar krijgen tevens juridische hulp en bijstand voor re-integratie in de maatschappij.